مزایای تولید نشاء
مزایای تولید نشاء فراوان است به حدی که امروزه در اکثر کشورهای جهان که از کشاورزی قوی برخوردار هستند ،
کشاورزان نشاء مورد نظر خود را از مراکز تولید نشاء تهیه می نمایند و خود را درگیر خرید بذر و کشت آن نمی نمایند.
از جمله مزایای تولید نشاء می توان به موارد زیر اشاره نمود:
۱- استفاده حداکثری از زمین کشاورزی.:
به این مفهوم که مثلاً اگر کشاورزی در زمین خود گندم زمستانه کاشته است
و هنوز گندم برداشت نشده فصل کشت گوجه ممکن است فرا رسیده باشد ،
کشاورز میتواند به مدت ۴۵ روز وقت خریداری نماید.
یعنی در خزانه نشاء تولید نماید تا بعد از جمع آوری گندمها ، اقدام به کشت گوجه فرنگی نماید
بدون اینکه اختلالی در زمان باردهی و کاشت به وجود آمده باشد.
۲- تولید نشاء های عاری از بیماری و آفات و تنش های حاصل از تغذیه. به تکرار مشاهده می گردد
بعد از کاشت بذر در زمین اصلی به دلیل تنش های دمایی و محیطی، بذر یا دیر جوانه میزند و یا اصلاً جوانه نمیزند
و یا با مشکل مواجه می گردد. ولی در خزانه به دلیل کنترل همه عوامل محیطی ، این تنش ها به حداقل ممکن می رسد.
۳- صرفه جویی در مصرف بذر .
امروزه غالب بذرها از نوع هیبرید بوده و از نظر قیمتی بسیار گران میباشند.
در شرایط عادی با کشت مستقیم بذر ، ۴ تا ۵ برابر بذر بیشتر مصرف می گردد.
مصرف بذور در خزانه بسیار کاهش یافته و بذر نیز دچار فاسد شده گی نشده و توسط پرنده گان و یا حشرات جابه جا نمی گردد.
۴- کاهش مصرف سوخت
در کشت های گلخانه ای به خصوص، تولید نشاء در خزانه برای مدتی معین در فصل زمستان باعث کاهش مصرف سوخت می گردد. به طور مثال برای گلخانه خیار به مساحت ۳۰۰۰ متر مربع نیاز به حدود ۷۵۰۰ عدد نشاء خیار است
که میتوان به مدت ۳ هفته آن را در خزانه ای به وسعت ۲۰۰ متر مربع نگهداری نمود
بنابراین چیزی در حدود ۲۵۰۰۰ لیتر صرفه جویی در مصرف سوخت خواهیم داشت.
نشاء کاری با دستگاه نشاء کار باعث کاهش هزینه های کارگری خواهد شد.
در حال حاضر ، کارگر می تواند روزانه حداکثر تا ۳۰۰۰ عدد نشاء به زمین منتقل نماید ،
بنابراین برای هر هکتار گوجه کاری نیاز به ۲۰ نفر کارگر خواهیم داشت.
در صورتی که یک دستگاه نشاء کار کوچک در روز می تواند حداقل ۳ هکتار را تنها با ۲ کارگر نشاء کاری نماید.
۵- کاهش مصرف آب
کاهش مصرف آب از مهمترین مزایای استفاده از سیستم نشاء کاری است.
اگر کشت را گوجه فرنگی فرض نماییم ، که میزان سطح زیر کشت آن بیشترین مقدار در ایران است ،
در صورت نشاء کاری ، ۲ نوبت در تعداد آبیاری صرفه جویی خواهیم داشت.
در هر نوبت به ازای هر هکتار ۱۵۰۰ متر مکعب آب مصرف می گردد.
بنابراین برای ۲ نوبت آب ، چیزی در حدود ۳۰۰۰ متر مکعب صرفه جویی می شود .
فقط کشت گوجه فرنگی در ایران در حدود ۱۶۳۵۰۰ هکتار است پس ۲ نوبت صرفه جویی در مصرف آب در حدود ۴۹۰،۵۰۰،۰۰۰ متر مکعب صرفه جویی آب را در طول سال در پی خواهد داشت که عدد بسیار بالایی است
۶-کاهش ارز خروجی
به دلیل غیر مکانیزه بودن غالب سیستم های کشاورزی در ایران و سختی کار ، کشاورزان اغلب زمینهای خود را به صورت های گوناگون کرایه داده و اکثر کرایه کننده گان را نیز مهاجران اتباع کشور افغانستان تشکیل می دهند
که خود به دلیل اینکه نیروی کار هستند هزینه های کارگری پرداخت نمی نمایند
و پس از فروش محصول ، پول خود را تبدیل به ارز نموده و از کشور خارج می نمایند.
با مکانیزاسیون کشاورزی در عرصه های مختلف ، کار راحت تر شکل گرفته و این تمایل از بین می رود.
بنابراین میزان ارز خروجی از کشور کاهش پیدا خواهد نمود.